بخشنامه شماره 60 سازمان تامین اجتماعی که براساس ماده 31 قانون برنامه پنجم توسعه ، تنظیم وصادرشده بود ، آنچنان تبعیض آمیز بود که مجلس محترم شورای اسلامی ضمن اصلاح این ماده وصدورماده 82 قانون برنامه ششم توسعه ، دستورلغو این ماده واجرای ماده 82 قانون برنامه ششم توسعه را صادرنمود.

اما نکته بسیار مهم این است که، آن عده از بازنشستگان که براساس ماده 31 قانون برنامه پنجم توسعه ونیز بموجب بخشنامه شماره 60 سازمان تامین اجتماعی موجب تبعیض و بی عدالتی قرار گرفته وخساراتی ازاین ناحیه به آنان وارد شده ، چگونه می توان ، خسارات وارده به این افراد راجبران نمود؟!

بخشنامه ای که لغو آن توسط سازمان تامین اجتماعی اعلام گردید ، موجب اعتراض بسیاری از مستمری بگیرانی بود، که ازبابت این بخشنامه به اتهام دستمزد غیرمتعارف ، مورد تبعیض قرارگرفته ومستمری آنان بجای میانگین دوسال آخرحق بیمه پرداختی ، میانگین پنج سال آخر مبنای محاسبه پرداخت مستمری آنان قرار گرفته است.

بایستی اذعان نمود عده ای ازاین معترضین برای دادخواهی به دیوان عدالت اداری مراجعه نمودند ولی عده ای دیگر بجهت حفظ حرمت این سازمان مردم نهاد حاضر به اعتراض نشدند ، زیرا معتقد بودند که مدیران ارشد این سازمان ، انسانهائی فرهیخته هستند که ازمنافع حقوق مستمری بگیران ، بازنشستگان وسایر بیمه شدگان حمایت قاطع می نمایند وتنها عده ای انگشت نما ازکارکنان این سازمان هستند که جهت تقویت منافع شخصی خودونه منافع سازمان ، حقوق بازنشستگان را پایمال می نمایند.

اما درجهت لغو بخشنامه تبعیض آمیز شماره 60 سازمان تامین اجتماعی ، نقش واهمیت مجلس محترم شورای اسلامی را نمی توان نادیده گرفت. این مجلس محترم با اصلاح ماده 31قانون برنامه پنجم توسعه وتصویب ماده 82 قانون برنامه ششم توسعه ، راه سوء استفاده کنندگان ازاین ماده رابست، تا عده ای  فرصت طلب نتوانند ازاین ماده برعلیه بازنشستگان استفاده نمایند.

نکته بسیاراهمیت این است که هرچه سریعتر مستمری آن عده ازبازنشستگان که مورد تبعیض وبی عدالتی قرار گرفته اند ، اصلاح گردیده ونسبت به جبران خسارات واره اقدام گردد، تا ازاین بازنشستگان که مورد تبعیض وبیعدالتی قرار گرفته اند، بنحوی دلجوئی شود.